Volgens mij valt er nog heel wat winst te boeken als het me lukt om meer gebruik te maken van samenwerkend leren bij tekstbegrip. Ik ben nog altijd blij met Ettekoven die me de basisprincipes daarvan heeft geleerd. Van wederzijdse afhankelijkheid heb ik gebruikt gemaakt voor een les tekstbegrip in mijn havo 5 klas. Ik heb de klas in tweeen verdeeld. En elke helft van de klas weer in groepjes van drie. De ene helft van de klas kreeg een ingezonden brief uit de krant over ADHD, en de andere helft van de klas kreeg een ingezonden brief uit de krant over isoleercellen. Ik heb bewust gekozen voor overtuigende teksten omdat de meeste teksten in de examens betogende teksten zijn. Daarnaast heb ik gebruik gemaakt van de actualiteit om de motivatie te verhogen. Elk groepje uit de ene rij, vormde een team met een groepje uit de andere rij. Voor elkaar moesten ze een samenvatting van de tekst maken in niet meer dan 10 zinnen. (Wederzijdse afhankelijkheid). Op zoek naar de kernzinnen dus. Uiteraard kregen ze daarbij een tijdslimiet.
De gemaakte samenvattingen werden uitgewisseld binnen het team. De groepjes moesten nu op basis van die samenvatting vragen beantwoorden.
Het was leuk om te zien dat de groepjes vooral gingen kijken of de andere groep op basis van hun samenvatting die vragen zouden kunnen beantwoorden. Het leereffect zat hem volgens mij dan ook vooral daarin. De betrokkenheid en de werkhouding waren goed. Ik wil deze vorm zeker nog herhalen, zodat ze van elkaar leren door samen op zoek te gaan naar kernzinnen.
Posted under activerende didactiek, lessen, samenwerkend leren
This post was written by sonjanederlands on november 18, 2011
