Een mooie dag gisteren. ‘Juf, gaan we weer net als de vorige keer?’. De vorige les had ik havo 5 aan het werk gezet met het maken van een samenvatting. De zakkers had ik apart genomen. Zij hebben al zo vaak een samenvatting gemaakt… Ik in overleg met ze. Samen gesproken over de tekst. Vooral ingezoomd op het inzetten van hun eigen kennis. Bijzonder dat ze dat uit zichzelf nauwelijks doen. De tekst ging over het debat dat gevoerd wordt over of er grenzen moeten zijn aan de vrijheid van meningsuiting. Wat vind je daar nou eigenlijk zelf van? En dan wordt zo’n tekst ineens leuk. Je moet met de schrijver in gesprek. En dan levert het je op dat ze vragen of ze weer met je een tekst gaan behandelen. En mij levert het ook weer heel veel op. Een goed gevoel. Een gevoel dat ik op de goede weg zit en weer veel inspiratie. Want zou ik toch weer niet moeten proberen om die gesprekken over de tekst tussen leerlingen onderling te laten plaatsvinden? Hoe doe ik dat?
Posted under Geen rubriek
This post was written by sonjanederlands on november 3, 2011
