Gisteren een korte presentatie gegeven aan mijn collega’s in de vaksectie over begrijpend lezen. Jammer dat er niet heel veel tijd was voor discussie, want ik merk toch dat veel collega’s tegen dezelfde problemen aanlopen als ik.
Vandaag als ‘vervolg’ in de pauze een kort overleg over kernzinnen. Hoe leer je leerlingen de kernzin uit een alinea te halen? De enige truc die in schoolboeken staat is dat een kerzin aan het begin of aan het eind van een alinea staat. Een truc die zeker in de bovenbouw vaak niet meer werkt. Maar wat dan? Ik probeer het wel eens met ‘SEXI’. Dat heb ik voor het eerst gehoord bij argumenteren: een goed argument heeft een Statement, een EXplain en een Illustrate. Dit kun je ook op de meeste alinea’s toepassen. En kan helpen. Wat ik ook doe, is de tip waar ik eerder over geblogd heb: namelijk dat je leerlingen eerst de zinnen weg laat strepen die echt overbodig zijn. Dan blijven er maar een paar over en wordt het overzichtelijker waar de alinea echt over gaat.
Ik vraag me inmiddels af hoe ik zelf eigenlijk de kernzin eruit haal. Ik neig naar ‘op mijn gevoel’, maar dat is natuurlijk niet genoeg. Dan kom ik toch ergens uit dat ik de alinea samenvat in eigen woorden en daar dan de bijbehorende zin bijzoek. Ik houd daarbij scherp de structuur van de tekst in de gaten: wat doet de schrijver in deze alinea?
Weer een leuk onderwerp wellicht voor een onderzoeksgroep voor volgend jaar. Ik kan me zo voorstellen dat meer collega’s hier mee zitten.
Posted under Geen rubriek
This post was written by sonjanederlands on juni 6, 2012
zoals we vanmiddag al hebben besproken: er is vaak geen kernzin en het benadrukken dat die er wel is helpt niet, maar is vaan contraproductief. ” Bedenk een kernzin” is veel effectiever
Ja, ik ben nu ook veel meer bezig met de structuur van de tekst. Eerst leerlingen laten samenvatten wat de schrijver doet in die alinea. En dan kijken of daar een zin bij past.