Als ik de herkansing samenvatten van Tom uit 6v nakijk, komt de twijfel opzetten. De vorige keer heeft hij een 4 gehaald, nu kom ik uit op een 8.2. Dat is wel een heel groot verschil. Het is een oud examen, zou hij toevallig dit examen geoefend hebben? Tom volgt bij mij wel wat extra lessen samenvatten waarbij we in een kleine groep hardop aan het denken zijn en elkaars strategieen bespreken.
Gelukkig laat ik altijd de tekst erbij inleveren. Als ik zijn tekst pak, slaat de blijdschap toe. Tom heeft zijn markeerstift goed gebruikt en door de aantekeningen die hij in de kantlijn maakt, kan ik zijn denkproces heel goed volgen en dat ziet er echt goed uit. Hij heeft de structuur van de tekst duidelijk begrepen: Hij heeft kernzinnen gemarkeerd, geeft in de kantlijn aan wanneer de schrijver iets nieuws begint, noteert in de kantlijn het woord ‘voorbeeld’ en geeft met pijlen aan bij wat dit voorbeelden zijn en hij markeert signaalwoorden. Het is een modelvoorbeeld. Dit zou kunnen betekenen dat Tom een enorme stap heeft gemaakt. Ik hoop het zo. Snel in gesprek met hem. En ik ga zijn gemarkeerde tekst zeker gebruiken voor andere leerlingen.
Als ik daarna de herkansingen lezen van havo 4 bekijk, blijken ook daar grote stappen gezet te zijn. Zou mijn zoektocht dan eindelijk echt resultaat gaan opleveren? Ook hier is druk gemarkeerd en een paar leerlingen hebben opmerkingen in de kantlijn geschreven. Deze leerlingen zie ik het derde uur. Ze geven allemaal aan zich nu veel meer gefocust te hebben op de tekst en niet meer alleen op de vragen. ‘Ik heb wel 35 minuten over de tekst gedaan juf’. Zij lijken ervan overtuigd dat het heeft geholpen. Ik sta even te stralen en hoop tot in het diepst van mijn hart dat het een blijvende verandering voor ze is en ik bij het volgende SE hier weer een succesverhaal kan schrijven. Nu gewoon maar even ervan genieten. Tekstbegrip is zo onvoorspelbaar weet ik inmiddels…
Posted under Geen rubriek
This post was written by sonjanederlands on januari 23, 2013
